गज़ल

0
1337

अब्बरै पानी रोइयै दिक्ख
रत्तियें हौला होइयै दिक्ख ।

पुल्ले पैरें बल्लें-बल्लें
जा उं’दे कोल बेहियै दिक्ख।

घर उं’दै जाना तां पीड़े
मूहों-मूंह् भरोइयै दिक्ख ।

निक्का नेहा उं’दा दरोआजा
नीह्‌ठा होई जा, नौइयै दिक्ख ।

मेरा हाल सनाना ऐ तां
मेरे आंह्‌गर होइयै दिक्ख ।

‘दोषी’ दे मन बौह्‌ना ऐ तां
चाएं-चाएं पसोइयै दिक्ख ।

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here